مجله نماوا، ترجمه: علی افتخاری
تعدادی از مجموعه‌های تلویزیونی هستند که خیلی‌ها دوست دارند زودتر ببینند، اما سریال «وان پیس» (One Piece) جزو کارهای است که طرفداران برای تماشای آن بی‌قرار بودند. البته تعجبی ندارد: «وان پیس» یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین فرنچایزهای دنیاست.
مانگا «وان پیس» اولین بار در سال ۱۹۹۷ منتشر شد و حالا با بیش از هزار فصل، همچنان قدرتمند است. بیش از ۵۱۶ میلیون نسخه از این مانگا در سراسر دنیا فروخته شده است و عنوان پرفروش‌ترین مجموعه کتاب‌های مصور تاریخ را دارد، ژاپنی یا غیر ژاپنی. مجموعه انیمه «وان پیس» نیز بیش از هزار اپیزود دارد.
این فقط بخشی از محبوبیت «وان پیس» را نشان می‌دهد – ۱۵ فیلم و ۵۶ (!) بازی ویدیویی از روی آن ساخته شده است و می‌توانید مطمئن باشید تعداد هر دو بیشتر نیز خواهد شد. «وان پیس» حتی در ژاپن پارک موضوعی مخصوص خود دارد.
پس مشخص است نتفلیکس برای اقتباس از این مجموعه مانگا و انیمه محبوب در قالب یک سریال لایو اکشن و انگلیسی‌زبان، وظیفه بزرگی داشت. اقتباس‌های لایو اکشن قبلی آن‌ها از انیمه‌ها خیلی موفق نبودند – هرچه کمتر به برداشت‌های نتفلیکس از «دفترچه مرگ» و «کابوی بیباپ» اشاره شود بهتر است – اما «وان پیس» سرآغاز چشمگیری داشت. ائیچیرو اودا، خالق مانگای ژاپنی به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی با اقتباس نتفلیکس همکاری کرد. مأموریت سریال نه‌فقط جلب نظر طرفداران پر و پا قرص مانگا، بلکه به دست آوردن طرفداران جدید بود.
«وان پیس» ماجراهای جوانی به نام مانکی دی لوفی (با بازی اینیاکی گودوی) را دنبال می‌کند که تنها آرزویش تبدیل‌شدن به یک دزد دریایی است. لوفی رؤیای رفتن به «گرند لاین» اسرارآمیز را دارد تا گنج افسانه‌ای «وان پیس» را پیدا کند و با آن پادشاه دزدان دریایی شود.
او در عین حال یک برگ برنده دارد. لوفی در بچگی میوه‌ای جادویی خورد که بدنش را به لاستیک تبدیل کرد. این به او امکان انجام کارهای باورنکردنی می‌دهد که بیشتر آدم‌ها فقط می‌توانند در خواب ببینند، اما تبدیل‌شدن به پادشاه دزدان دریایی چیزی نیست که به‌تنهایی از پس آن بربیاید – لوفی به یک گروه دزدان دریایی احتیاج دارد. او همچنین باید با تعداد زیادی دزدان دریایی انتقام‌جو و تفنگداران دریایی که در تعقیبش هستند، مبارزه کند.
فصل اول «وان پیس» که ۳۱ اوت ۲۰۲۳ در هشت اپیزود پخش شد تا حد زیادی مأموریت لوفی را برای جور کردن گروه و کشتی خود دنبال می‌کند. رورونوآ زورو (ماکنیو) یک شکارچی دزد دریایی پولادین است که هم‌زمان با سه شمشیر مبارزه می‌کند (سومین شمشیر را در دهانش نگه می‌دارد)؛ نامی (امیلی راد) یک نقشه‌نگار بااستعداد با گذشته‌ای مرموز است که مهارت زیادی در سرقت دارد؛ اوسوپ (جیکوب رومرو) یک خیال‌باف دیگر، اما یک دوست پرشور است و مهارت زیادی در استفاده از تیرکمان دارد؛ درنهایت، سانجی (تاز اسکایلار) آشپزی است که هم می‌تواند یک وعده غذایی در سطح جهانی درست کند و به همان اندازه در دعواها قوی ظاهر شود.
این پنج نفر یک گروه سرگرم‌کننده از شخصیت‌های پیچیده تشکیل می‌دهند و دیدن آن‌ها درحالی‌که با هم آشنا می‌شوند و کار می‌کنند، یکی از جذابیت‌های سریال است.
«وان پیس» بنیاد خود را به‌خوبی بنا می‌کند و فضاسازی بسیار چشمگیر دارد. معلوم است پول زیادی خرج شد تا سریال ظاهری اصیل و موثق داشته باشد. لوکیشن‌ها با جزئیات غنی زنده شده‌اند. کسانی که از قبل با مانگا آشنا نیستند با دیدن این دنیاها شگفت‌زده می‌شوند و بدون تردید طرفداران آشنا از این که می‌بینند مکان‌های محبوبشان با رنگ‌های زنده و طراحی دکور پیچیده جان گرفته‌اند، هیجان‌زده می‌شوند. طراحی شخصیت‌ها و لباس‌‌ها عالی است، انگار همه مستقیماً از یک انیمه بیرون آمده‌اند. آن‌ها در این دنیای دزدان دریایی بسیار احساس راحتی می‌کنند.
اقتباس از داستانهای محبوب به‌راحتی می‌تواند حس یک جنس بنجل را تداعی کند، اما درمورد «وان پیس» واقعاً احساس می‌شود عوامل تولید پروژه عمیقاً به ریشه‌های سریال اهمیت می‌دهند که از دکورهای خارق‌العاده و لباس‌های حیرت‌آور کاملاً مشهود است.
«وان پیس» صحنه‌های اکشن بسیار خوب نیز کم ندارد و جلوه‌ها و صحنه‌های مبارزه واقعاً چشمگیر ارائه می‌دهد، بخصوص نبرد لوفی با باگی (جف وارد) بسیار دل‌نشین است. بزرگ‌ترین تله‌ای که سریال می‌توانست در آن گیر بیفتد این بود که در قالب لایو اکشن، کاملاً مصنوعی و باورنکردنی به نظر برسد، اما در اینجا روح مانگا بسیار زنده است و جنبه‌های عامدانه کارتونی شخصیت‌ها به‌طور شگفت‌انگیزی راحت پذیرفته می‌شود.
جایی که سریال درگیر کشمکش می‌شود، قالب آن است. یک مانگا فصل‌های قابل درک دارد که به‌راحتی می‌توان از آن لذت برد؛ و یک انیمه نیز در اپیزودهای نیم‌ساعته تحویل داده می‌شود. درمورد اقتباس لایو اکشن «وان پیس» با اپیزودهای حدوداً یک ساعتی، به نظر می‌رسد به‌جای این که پیرنگ پیش برود، زمان زیادی صرف جزئیات کوچک می‌شود.
وقتی اساساً کل یک فصل صرف به خدمت گرفتن شخصیت‌ها یکی پس از دیگری می‌شود، حس تکراری بودن به وجود می‌آید. سریال همیشه نیم‌نگاهی به داستان کلی دارد – و بدون تردید دامنه حماسی آن قابل انکار نیست – اما با گنجاندن پیش‌داستانِ همه این شخصیت‌ها و روند به خدمت گرفتن آن‌ها، کار را برای تماشاگران ناآشنا با داستان اصلی بسیار سخت می‌کند. اگرچه همه شخصیت‌ها منحصربه‌فرد هستند، ساختار اپیزودهای آن‌ها خیلی به هم شباهت دارد که باعث می‌شود داستانهای مختلف، یکنواخت به نظر برسند.
چیزی که اقتباس لایو اکشن واقعاً بر آن متمرکز می‌شود، یک حس خوش‌بینی فراگیر است که در کل سریال جاری است. لوفی را به‌راحتی می‌توان دوست داشت، چرا که خوش‌بینی بی‌پایان او حتی در سخت‌ترین شرایط همیشه می‌تواند بهترین نتایج را به همراه داشته باشد. به لطف نقش‌آفرینی محشر و پرانرژی گودوی، لوفی به‌اندازه این شخصیت در مانگا اصلی دلپذیر است. گودوی موفق می‌شود این شخصیت را از آن خود کند و در همین حال تصویر و روحیه‌ای از او به نمایش بگذارد که طرفداران لوفی با آن آشنا هستند.
«وان پیس» از رویارویی با تاریکی هراس ندارد (و دسته‌ای از شخصیت‌های زننده هستند که لوفی و گروه او باید آن‌ها را شکست دهند)، اما همیشه با یک لبخند تحسین‌برانگیز و یک ژست جسورانه از آن عبور می‌کند. شاید سریال در مواردی زیاده‌روی کند، اما وقت گذراندن با لوفی در هر شرایط لذت‌بخش است.
شخصیت‌های شگفت‌انگیز
مانگا «وان پیس» و مجموعه انیمه‌ای که به همراه داشت، بیش از دو دهه است طرفداران پرشماری در سراسر دنیا دارد؛ بنابراین وقتی مت اوونز و استیون مائدا، تهیه‌کنندگان اجرایی و گردانندگان سریال «وان پیس» تصمیم گرفتند ماجراهای لوفی و کلاه حصیری محبوب او را برای یک مجموعه تلویزیونی لایو اکشن اقتباس کنند، خوب می‌دانستند توجه موشکافانه به جزئیات دنیایی که ائیچیرو اودا خلق کرد تنها راه پیشروی است.
اوونز درباره مشارکت خود اودا در ساخت «وان پیس» می‌گوید: «اودا، قصه‌هایش و طرح‌های او همیشه راهنمای ما بود.»
استفاده از مانگا اودا به‌عنوان مبنای سریال، فرصت زیادی در اختیار گروه تولید «وان پیس» قرار داد تا دل طرفداران این قصه‌ها را به دست بیاورند و هم‌زمان آن را به یک رسانه جدید ببرند، اما بخش سخت کار این بود که متوجه شوند کدام خطوط داستانی را برای فصل اول انتخاب کنند و چگونه پیش‌داستان‌های مانکی دی لوفی و همراهان او را کنار هم قرار دهند. اینجا بود که سراغ کتاب‌های مرجع خود اودا رفتند، جایی که او در پایان هر مانگا به پرسش‌های طرفداران پاسخ می‌دهد.
مائدا می‌گوید: «این کتاب‌ها مملو از پیش‌داستان‌های شخصیت‌هاست و اطلاعات زیادی درمورد آن‌ها می‌دهد، از تاریخ تولد گرفته تا غذاهای مورد علاقه‌شان. ما آن‌ها را زیر و رو کردیم تا به زمینه‌های احساسی شخصیت‌ها برسیم.»
اودا همچنان یک مجموعه کتاب مرجع دارد که شامل تصویرگری، هنر مفهومی و جلدهای مانگا او می‌شود. آن کتاب نیز یک مرجع بسیار ارزشمند برای تیم سازنده سریال بخصوص در بخش‌های فنی مانند طراحی صحنه، طراحی لباس، چهره‌پردازی و طراحی مو بود.
آماندا راس-مک‌دونالد، چهره‌پرداز «وان پیس» می‌گوید: «ازآنجایی‌که کتاب مرجع اودا همه شخصیت‌ها را کاملاً رنگی نشان می‌دهد، آن طرح‌ها الگوی ما برای گریم و طراحی مدل مو بازیگران شدند، اما چالش‌برانگیزترین بخش کار این بود رنگ‌ها را طوری در شخصیت‌ها به کار ببریم که غیر طبیعی به نظر نرسد.»
این کار با استفاده از موی واقعی انسان در کلاه‌گیس انجام شد. به‌عنوان مثال نامی و زورو هر کدام حداقل دو کلاه‌گیس دارند. برای افزایش ابعاد، موها با چند سایه مختلف رنگ شد. نمونه آن شخصیت نامی که در موی خود هایلایت قهوه‌ای، قرمز، نارنجی، زرد و طلایی دارد.
راس-مک‌دونالد تنها کسی نیست که کار خودش در «وان پیس» را مدیون کتاب ضمیمه اودا می‌داند. دایانا سیلیرز، طراح صحنه و لباس می‌گوید: «من از کتاب او به‌عنوان یک مرجع اصلی استفاده کردم و دائم به سراغ آن می‌رفتم. خواندن آن یک تجربه کاملاً شگفت‌انگیز است و من واقعاً تحت تأثیر نبوغ کار اودا قرار گرفتم.»
سیلیرز می‌خواست مطمئن باشد او و گروهش به «شخصیت‌های شگفت‌انگیزی» که اودا خلق کرده است پایبند می‌مانند. طراحی کلاه حصیری لوفی، خود یک چالش بسیار بزرگ بود و آن‌ها برای سریال حدود ۴۵ کلاه با دست دوختند. امیلی راد، بازیگر نقش نامی که خودش از طرفداران سرسخت مجموعه انیمه «وان پیس» است می‌گوید: «در سریال ما به خیلی چیزها اشاره می‌شود که حتماً برای طرفداران جالب است. آن‌ها باید حسابی حواس خود را جمع کنند.»
عشق به قصه‌های دزدان دریایی
اما ایده مانگا «وان پیس» از کجا آمد؟ ائیچیرو اودا می‌گوید: «وقتی ۲۶ سال پیش شروع به نوشتن “وان پیس” کردم، واقعاً مانگاها یا داستانهای زیادی با موضوع دزدان دریایی نداشتیم. من کلی فیلم هالیوودی درباره دزدان دریایی دیده بودم، اما به نظرم هیچ‌کدام از آن‌ها اصلاً جالب نبودند. عشق من به قصه‌های دزدان دریایی به دوران کودکی برمی‌گردد که انیمه‌های ژاپنی را می‌دیدم. می‌خواستم این عشق را با دنیا به اشتراک بگذارم. این چیزی است که من را ترغیب کرد “وان پیس” را بنویسم.»
اودا توضیح می‌دهد شش سال پس از انتشار اولین مانگا «وان پیس»، با اکران «دزدان دریایی کارائیب» با بازی جانی دپ خیلی چیزها تغییر کرد. او می‌گوید: «من اولین فیلم “دزدان دریایی کارائیب” را دوست داشتم. درواقع تا قبل از اکران آن فیلم، پیدا کردن منابع درمورد دزدان دریایی دشوار بود، اما به لطف موفقیت جهانی “دزدان دریایی کارائیب” ناگهان ده‌ها کتاب با این موضوع درمورد در دسترس قرار گرفت و بنابراین تحقیقات آسان‌تر شد.»
نویسنده ۴۸ ساله متولد کوماموتو درباره این که چرا لوفی، شخصیت اصلی قصه‌های او با وجود مشکلات فراوان همیشه خوش‌بین است، می‌گوید: «این ممکن است درمورد دیگر پروتاگونیست‌های شونن مانگا هم صادق باشد، اما فلسفه شخصی من این است که دنیای خیلی تیره و تار را به تصویر نکشم. قهرمان کردن فردی مانند لوفی به من امکان می‌دهد حتی جدی‌ترین موقعیت‌ها را به‌نوعی سرگرم‌کننده کنم.»
اودا با اشاره به این که هر یک از شخصیت‌های او سیاست و فلسفه خاصی دارند که بر مبنای آن زندگی و مبارزه می‌کنند، می‌گوید: «مثلاً چون سانجی یک سرآشپز است، به این فکر کردم او از تنها چیزی که برای کارش نیاز دارد، یعنی دستانش محافظت می‌کند. طبعاً منطقی است در مبارزه فقط از پاهایش استفاده کند. یا سلاح اوسوپ در درگیری‌ها یک تیرکمان بچه‌گانه است. چون او همیشه می‌ترسد، سلاحی را ترجیح می‌دهد که با آن بتواند از دور حمله کند. با توجه به روستای ساده‌ای که اوسوپ در آن بزرگ شد، داشتن اسلحه خیلی خطرناک است؛ پس به نظر می‌رسد تیرکمان منطقی‌تر باشد. سبک مبارزه دیگر اعضای گروه هم از شخصیت‌های خودشان می‌آید.»
وان پیس یک فانتزی است که مشخص نیست داستان آن در چه زمانی اتفاق می‌افتد. اودا می‌گوید: عصر اکتشاف الهام‌بخش من بود، اما این قصه‌ها آشکارا فانتزی است. سعی می‌کنم این دنیا یک منطق خاص داشته باشد، مثلاً با توجه به تحولات خاص، تکنولوژی چقدر در تمدن‌ها پیشرفت کرده است. این دنیایی است که تنها عنصر خیالی آن میوه‌های شیطان است. ما درنهایت شخصیت‌هایی را می‌بینیم که روبات می‌سازند، اما دنیایی است که در آن ایده ساختن هواپیما هرگز به ذهن مردم خطور نکرده است.»
اودا اعتقاد دارد حالا بهترین وقت برای یک اقتباس لایو اکشن از مانگا محبوبش است. او می‌گوید: «۲۶ سال پیش که کار روی “وان پیس” را شروع کردم شرایط جوری نبود که بتوان این مانگا را به فیلم تبدیل کرد. هرچند در یک مقطع زمانی خاص، تکنولوژی واقعی گرافیک کامپیوتری و جلوه‌های تصویری متحول و تجسم هر چیزی امکان‌پذیر شد؛ بنابراین تصمیم گرفتم دست‌به‌کار شوم و درنهایت من و نتفلیکس توانستیم با هم هماهنگ شویم تا این کار تولید شود.»
منبع: اسلش فیلم، نتفلیکس
تماشای سریال وان پیس در نماوا
