مجله نماوا، ترجمه: علی افتخاری
هری بوش، بدون نشان پلیس کیست؟ کارآگاه سابق اداره پلیس لس آنجلس با بازی تیتوس ولیور در هفت فصل «بوش» به دنبال کشف این موضوع است و تماشاگران نیز وقتی سری جدید این مجموعه تلویزیونی با عنوان «بوش: میراث» (Bosch: Legacy)، از ششم مه ۲۰۲۲ در آمازون فری‌وی (آی‌ام‌دی‌وی تی‌وی سابق) به نمایش درآمد، این مسئله را دنبال می‌کنند.
ادامه یک سفر پرماجرا
سریال اصلی که مبنای آن مجموعه رمان‌های پرفروش مایکل کانلی بود، داستان کار و زندگی شخصی هیرونیموس «هری» بوش را روایت می‌کند. «بوش» به خاطر به تصویر کشیدن یک افسر پلیس سرسخت مورد تحسین قرار گرفت و اگرچه سریال درنهایت در ۲۰۲۱ به پایان رسید، اما به‌سرعت مشخص شد کار تماشاگران با این داستان هنوز کاملاً تمام نشده است.
تنها چند ماه قبل از پخش اپیزود پایانی «بوش» اعلام شد سفر تلویزیونی این شخصیت محبوب با یک اسپین‌آف ادامه خواهد یافت تا ولیور را بار دیگر با میمی راجرز و مدیسون لینتز، همبازی‌های خود در سریال همراه کند.
حالا با گذشت حدود یک سال از پایان «بوش»، سریال جدید، هری را در حالی نشان می‌دهد که پس از دهه‌ها خدمت در نیروی پلیس – نهادی که به هری چارچوب پیگیری عدالت را داد، اما با بوروکراسی و فساد خود، او را ناامید کرد – به‌عنوان یک کارآگاه خصوصی به فعالیت خود ادامه می‌دهد. همچنان یک قطب‌نمای اخلاقی استوار هری را هدایت می‌کند، اما او منزوی‌تر از همیشه است.
ولیور می‌گوید: «نمی‌توانم او را با یک رونین مقایسه نکنم. هری ناگهان به یک سامورایی بدون مربی تبدیل شده است و سعی می‌کند جایگاه خود در دنیا را پیدا کند.»
این یک قلمروی ناشناخته برای هری و بخشی از چیزی است که «میراث» را به یک سریال جدید و نه صرفاً فصل هشتم «بوش» تبدیل می‌کند؛ بنابراین چالش‌های جدیدی برای مردی به همراه داشت که بیشتر یک دهه گذشته را در قالب این شخصیت زندگی کرد.
ولیور ۶۰ ساله می‌گوید: «هری هدف خود را دارد، اما او دیگر نشان پلیس ندارد، بنابراین تا حد خیلی زیادی از قید و بند رها شده است. او حالا به‌نوعی بدون حفاظ است و وقتی آدم‌ها قصد آسیب زدن به هری را دارند، او بسیار خطرناک می‌شود چون به شیوه‌ای متفاوت عمل می‌کند؛ و این برای من به لحاظ دراماتیک یک تغییر بزرگ است.»
«میراث» همچنین تغییراتی در خانه برای هری به همراه دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها دخترش مدی (لینتز) است که راه او را دنبال کرده و به یک افسر گشت تازه‌کار تبدیل شده است. مدی دیگر بچه نیست و حالا هری نگران اوست، همان‌طور که مدی همیشه نگران اوست، اما در پایان روز، هر دوی آن‌ها به دنبال یک چیز هستند.
ولیور می‌گوید: «تنها تکیه‌گاه هری در این دنیا فرزندش است و او حالا بیرون است و هری سعی می‌کند به‌نوعی در رابطه با او و زندگی احساسی که با هم دارند، خویشتن‌دار باشد و خیلی دست و پا نزند، اما هری وحشت‌زده است و مدی باید به یک توازن برسد، این که چقدر از رازهای خود را به پدرش بگوید و چقدر به او اجازه ورود بدهد.»
قرار بود قاتل موفق شود…
سومین عضو مثلث اصلی «میراث» نیز فصل جدیدی را آغاز می‌کند: هانی چندلر، وکیل مدافع کله‌گنده با بازی راجرز، از یک سوءقصد جان سالم به در برده، اما همچنان مصمم است مردی را که قصد کشتن او را داشت به دست عدالت بسپارد (طبیعتاً به کمک هری). او همچنین به قول ولیور از «برج عاج/دفتر بزرگ» خود پایین آمده است و با مارتین رز (دیوید موزز)، معلم قدیمی خود و استاد دانشکده حقوق که یک نماد حقوق مدنی محلی است، کار می‌کند.
راجرز از تکرار نقش خود در «میراث» به وجد آمد، به‌خصوص ازاین‌جهت که قرار نبود این اتفاق بیفتد. بازیگر ۶۶ ساله فاش می‌کند: «نمی‌دانم باید این را بگویم یا نه، اما قرار بود من در اپیزود آخر فصل هفتم “بوش” بمیرم. قرار بود قاتل موفق شود… کمی بعد با چند تا از تهیه‌کننده‌ها دور هم جمع شدیم و آن‌ها به من خبر دادند زندگی جدیدی داریم و سریال جدیدی داریم و قرار نیست من بمیرم. واقعاً از خوشحالی گریه‌ام گرفت و از آنجا ادامه دادم.»
همین که تولید «میراث» با چراغ سبز روبرو شد، سرنوشت هانی تغییر کرد که به راجرز فرصت داد جنبه‌ای متفاوت و آسیب‌پذیرتر از این شخصیتِ معمولاً خوددار نشان دهد – و جنبه‌ای شخصی‌تر. هم نقش‌آفرینی راجرز و هم قوس شخصیتی هانی، از تجربه فردی این بازیگر که سال‌ها پیش در گاراژ خانه‌اش با اسلحه مورد سوء قصد قرار گرفت، ناشی می‌شود. او می‌گوید: «برای من خیلی مهم بود یک روش بسیار واقعی و غریزی پیدا کنم تا نشان دهم کسی که با عواقب آن نوع ضربه روحی و روانی مواجه است، چه حال و روزی دارد.»
راجرز ادامه می‌دهد: «برای ورود به فصل جدید، خیلی مهم بود نحوه بهبودی یک فرد از تجربه‌ای نزدیک به مرگ و چیزی خشونت‌آمیز و آسیب‌زا را به شکلی واقع‌گرایانه منتقل کنم. بعضی‌ها گرفتار ترس می‌شوند. آنچه هانی را از پا درمی‌آورد، خشم و نیاز تقریباً بیمارگونه به اجرای عدالت است. اینجاست که احساسات او بر کارش غلبه می‌کند. او دیگر کارهای قبلی را انجام نمی‌دهد، دیگر نمی‌تواند مثل سابق تمرکز داشته باشد، چون کاملاً درگیر اجرای عدالت برای خودش شده است. او همچنین به دنبال به دست آوردن عدالت برای دیگران است و حالا این کار برای او بیشتر یک جنبه مدنی دارد. به طرز عجیبی، اگر بتواند عدالت را برای کسی محقق کند به خودش کمک می‌کند کمی از دردش را تسکین دهد.»
ولیور درباره تصمیم سازندگان «بوش» برای ادامه سریال در قالب یک اسپین‌آف می‌گوید: «ما در بحبوحه کووید در حال تصویربرداری بودیم و بنابراین تمرکز همه به پایان رساندن سریال بود. یک سناریوی خیلی پراضطراب در روزهای کاری ما بود. همان زمان زمزمه‌هایی بود که داستان ادامه پیدا می‌کند، اما هیچ‌چیز مشخص نبود چون واقعاً روی تلاش خود برای کامل کردن سریال متمرکز بودیم. بعد جلوتر رفتیم و به جایی رسیدیم که به نظر می‌رسید قرار است قضیه به واقعیت تبدیل شود. به من گفتند این ایده ادامه دارد. ناگفته نماند من از ایده یک اسپین‌آف و ادامه کار با یک گروه کوچک‌تر و تمرکز روی این سه شخصیت خیلی هیجان‌زده بودم و حالا اینجا هستیم.»
منزوی‌تر از همیشه
ولیور درباره تفاوت نگاه خود برای بازی نقش بوش به‌عنوان یک کارآگاه خصوصی در مقابل بوش به‌عنوان یک کارآگاه پلیس توضیح می‌دهد: «وقتی هری یک پلیس بود، حمایت‌های اداره را داشت و نشان هم داشت. او همیشه یک شخصیت تنها و منزوی بوده است، اما حالا در قالب یک کارآگاه خصوصی و با توجه به شرایطی که او را وا‌داشت اداره را ترک کند، بیش از هر زمان دیگری منزوی است و واقعاً باید روی پای خود بایستد. او دیگر هیچ‌یک از آن حمایت‌ها و دسترسی‌ها را ندارد. اگر روی چیزی کار می‌کند، نمی‌تواند وارد پایگاه داده‌های پلیس شود، بنابراین واقعاً باید روی خودش حساب کند و با تجربه و هوش خودش جلو برود.»
به همان اندازه که «میراث» ادامه سری اصلی «بوش» است (بله، کولترین، سگ محبوب هری بازگشته است)، خیلی چیزها نیز جدید است. عنوان سریال یکی از آن‌هاست، به همراه آهنگ اصلی و تیتراژ آغازین و برخلاف «بوش» که ریشه در آمازون ویدیو پرایم داشت، «میراث» از فری‌وی، سرویس استریم زیرمجموعه آمازون پخش می‌شود. شخصیت‌های جدیدی نیز معرفی می‌شوند که نقش آن‌ها را استیون آ. چانگ، دنیس سانچز، ویلیام دیوین و دیگران بازی می‌کنند.
و با توجه به رمان‌های زیاد مایکل کانلی که منبع اصلی «بوش» و «بوش: میراث» هستند، احتمالاً داستان‌های بیشتری برای گفتن وجود دارد، اما چند تای دیگر؟
ولیور به یاد می‌آورد: «اولین سؤالی که مایک کانلی در همان روز اول تصویربرداری اپیزود افتتاحیه “بوش” از من پرسید این بود، “تا کی خودت را در قالب این شخصیت می‌بینی؟” و من گفتم، “تا وقتی من را داشته باشند، نقش او را بازی خواهم کرد.” و هنوز سر حرفم هستم.»
تجربه مشترک بازی در «دورز» الیور استون
ولیور و راجرز سال‌ها پیش به‌واسطه آنتونی لاپالیا، بازیگر با هم آشنا شدند و اولین بار نبود که با هم در یک پروژه حضور داشتند. هر دوی آن‌ها در ۱۹۹۱ در فیلم «دورز» به کارگردانی الیور استون درباره جیم موریسون، خواننده نقش‌های کوتاهی داشتند، هرچند مقابل هم بازی نکردند.
راجرز می‌گوید: «من فقط یک روز فیلمبرداری داشتم. من، ول (کیلمر) و الیور (استون) ۱۵ ساعت تنها بودیم. موی بلند، سر به جنون گذاشتن، همه‌چیز جالب بود.»
ولیور در ادامه می‌گوید: «من چهار صحنه داشتم. تقریباً پنج ماه در آن فیلم کار کردم. من را با هواپیما می‌فرستادند تا سر صحنه بروم و بعد به نیویورک برمی‌گرداندند. یکی از صحنه‌هایی که کار کردم و مربوط به کنسرت جیم موریسون در نیوهیون، کنتیکت بود، حذف شد. بازی در “دورز” تجربه جالبی بود. فیلمی است که واقعاً به حضور در آن افتخار می‌کنم. نقش خیلی کوچکی داشتم، اما تجربه جالبی بود.»
منبع: اینترتینمنت ویکلی، لوپر
