فیلم‌های دنیای سینمایی دی سی DC از بدترین تا بهترین

با اینکه دنیای سینمایی دی‌سی DC Extended Universe در سال ۲۰۱۳ به طور رسمی کارش را با «مرد پولادین» Man of Steel شروع کرد، اما اگر بخواهیم فیلم‌های ساخته شده توسط دی‌سی کمیکز DC Comics را فقط به فیلم‌هایی از آن زمان به بعد محدود کنیم، باید از دهه‌ها تاریخ سینما چشم‌پوشی کنیم. فیلم‌های دی‌سی از نظر کیفیت بسیار دراماتیک هستند: فیلم‌های بد حقیقتا ضعیف بوده و از آن طرف حدی برای خوب بودن کارهای قوی آن نیز وجود ندارد. به همین دلیل سعی کردیم ۳۱ فیلم دی‌سی (به جز فیلم‌هایی که بعدا دی‌سی کمیکز آن‌ها را خریداری کرده است) را رتبه‌بندی کنیم.

همچنین بخوانید:
رتبه بندی تمام فیلم‌ های مردان ایکس X-Men از بدترین تا بهترین

۳۱- Superman IV: The Quest for Peace ۱۹۸۷

کریستوفر ریو Christopher Reeve این فیلم را “فاجعه‌ای از ابتدا تا انتها” خوانده است. اگر حرف ریو را باور نمی‌کنید باید تلاش کنید که تا آخر این فیلم کم‌بودجه‌ی افتضاح را تماشا کنید. جین هکمن Gene Hackman که متوجه بوده فیلم چه افتضاحی از آب در خواهد آمد، در آخرین حضورش در نقش لکس لوتر Lex Lutho تمام حقه‌هایش را رو کرده تا فیلم را نجات دهد. اما با این حال موفق نبوده است.

۳۰- Steel ۱۹۹۷

نویسنده-کارگردان کنت جانسون Kenneth Johnson قهرمان خودش را به عنوان “بتمن یقه‌آبی” blue-collar Batman می‌شناخت و البته کاملا هم اشتباه نمی‌کرد: اگر هر چیز جالب در مورد بت‌من را کنار بگذارید و تمام تکنولوژی‌اش را با سطل‌های فلزی جایگزین کنید، به شخصیت استیل Steel می‌رسید. با اینکه امروز انتخاب شکیل اونیل Shaquille O’Neal به عنوان قهرمان داستان زیر سوال رفته است، اما او با کاریزمای خودش توانست از این فیلم جان سالم به در ببرد و خودی نشان دهد. این در حالی است که جاد نلسن Judd Nelson در نقش شخصیت منفی به اندازه‌ی او خوش‌شانس نبود.

۲۹- Batman v Superman: Dawn of Justice ۲۰۱۶

“«بت‌من در برابر سوپرمن» همانجایی است که به خودتان می‌قبولانید که همه چیز امتحان کرده‌اید، یک نوع پذیرش که این مجموعه نفس‌های آخرش را کشیده است.” ممکن است فکر کنید این جمله بخشی از نقدی از فیلم افتضاح زک اسنایدر Zack Snyder باشد، اما باید گفت که این جمله را فیلم‌نامه‌‌نویس کار دیوید اس.گویر David S. Goyer گفته است. به نظر هنوز کامل مشخص نشده است که این فیلم تا چه حد میراثی که بت‌من کریستوفر نولان Christopher Nolan از خود به جای گذاشته بود را لکه‌دار کرده است. شوالیه‌ی تاریکی او یک قهرمان قدرمت‌مند پیچیده بود که در مقایسه با او، افلک Affleck مردی ناراحت است که درون یک لباس آهنی گیر افتاده است.

۲۸- Catwoman ۲۰۰۴

مشکل «کت‌وومن» این است که شخصیت او چیزی فراتر از “هلی بری Halle Berry در لباس گربه‌ای” نیست. با این که این تصور هم ممکن است برای برخی خوشایند باشد اما بری و بقیه‌ی بازیگران در فیلم فقط این ‌طرف و‌آن‌طرف می‌روند. به نظر می‌رسد وقت ساخت فیلم دیگری از این مجموعه رسیده باشد.

۲۷- Batman & Robin ۱۹۹۷

این فیلم بسیاری از افراد را به این فکر انداخت که جورج کلونی George Clooney نمی‌تواند از زیر سایه‌ی نقش‌اش در سریال «بخش فوریت‌های پزشکی» ER بیرون آمده و تبدیل به یک ستاره‌ی واقعی سینما شود. حتی اگر همین حالا نیز با تماشای این فیلم با خودتان بگویید این مرد به عنوان یک ستاره‌ی سینما آینده‌ی درخشانی نخواهد داشت، کسی شما را سرزنش نمی‌کند. این فیلم تا چند دهه بعد که زک اسنایدر Zack Snyder شرع به ساخت فیلم‌های بت‌من کرد، جزو بدترین فیلم‌های بت‌من به شمار می‌آمد.

۲۶- Suicide Squad ۲۰۱۶

سال ۲۰۱۶ . از لحاظ تولیدات دی‌سی سال خوبی برای کمپانی برادران وارنر Warner Bros نبود. «بت‌من در برابر سوپرمن» افتضاح بود و «جوخه انتحار» Suicide Squad نیز در مقایسه با آن کمی بهتر بود. «جوخه انتحار» بازیگرانی قوی مثل ویل اسمیت Will Smith ، مارگو رابی Margot Robbie و وایولا دیویس Viola Davis را گرد هم آورد. با اینکه رابی در نقش هارلی کویین Harley Quinn ایفای نقش خوبی داشت، اما جرد لتو Jared Leto در نقش جوکر Joker تمام این تلاش‌ها را از بین ‌برد.

۲۵- Jonah Hex ۲۰۱۰

جاش برولین Josh Brolin پیش از آن که در نقش تانوس Thanos و یا رفیق ددپول Deadpool جلوی دوربین برود، با «جونا هکس» وارد بازی کتاب‌های کمیک شد. او در نقش شخصیت تبه‌کاری که طی جنگ‌های داخلی چهره‌اش دچار تغییر شده و می‌تواند مردگان را فرا بخواند، بازی می‌کند. تمرکز کردن در فیلم شلوغ جیمی هیوارد Jimmy Hayward کار سختی است.

۲۴- Supergirl ۱۹۸۴

قبل از هر چیز باید بگوییم که هلن اسلیتر Helen Slater یک سوپرگرل بسیار قابل‌قبول است. او در این نقش قوی، مهربان، خوش‌قلب و فریبنده ظاهر شده و به خوبی کریستوفر ریو است. جای تاسف دارد که باید در این‌چنین فیلمی بازی کند، فیلمی که هر چیزی که در مورد دو فیلم اول سوپرمن دوست دارید را گرفته و از شکل می‌اندازد.

۲۳- Green Lantern ۲۰۱۱

می‌دانیم که مسخره کردن «گرین لانترن» در سال‌های اخیر کار روالی شده است. هم‌چنین موارد زیادی در فیلم وجود دارد که می‌توانیم به آن‌ها بپردازیم، که مسخره‌ترین آن‌ها طراحی احمقانه‌ی شخصیت‌ منفی پیتر سارسگارد Peter Sarsgaard است. اما جدا تمام «گرین لانترن» افتضاح نیست. فیلم حال و هوای شاد و به طرز عجیبی احمقانه داشته و کمی خجالت‌آور است. با این که این فیلم از هیچ نظر خوب به نظر نمی‌رسد اما حاضریم به جای اینکه یک بار دیگر «بت‌من در برابر سوپرمن» را ببینیم، این فیلم را ۴۰ بار دیگر ببینیم.

۲۲- Constantine ۲۰۰۵

ایده‌ی فیلم، مردی که به خاطر اقدام به خودکشی در جوانی به جهنم محکوم شده است شیاطین را به برگشت به بهشت وسوسه می‌کند، زیبایی‌های خودش را دارد. با این حال این فیلم آن‌قدر سریع و ضعیف ساخته شده است، که به خوبی این ایده را به تصویر نکشیده است.

۲۱- Superman III ۱۹۸۳

هرچندبار که این فیلم را تماشا کنید، به دیدن ریچارد پریور Richard Pryor در یک فیلم سوپرمن عادت نخواهید کرد. قسمت ناراحت‌کننده این است که فیلم به پریور اجازه نمی‌دهد چیزی فراتر از پریور ستاره برود، در نتیجه او را بی‌نهایت حوصله‌سربر می‌کند. هم‌چنین رابرت وان Robert Vaughn در نقش شخصیت منفی آن طور که باید به نظر نمی‌رسد و موضع فیلم در برابر کامپیوترها به خوبی بیان نشده است.

۲۰- Justice League ۲۰۱۷

«لیگ عدالت» Justice League که از همان ابتدا همراه با تراژدی بوده- زک اسنایدر به علت مرگ دخترش در اواسط کار جای خودش را به جاس ویدون Joss Whedon داد، کاملا غیریکدست به نظر می‌رسد. نقطه قوت فیلم واندروومن Wonder Woman است، این در حالی است که گل گدوت Gal Gadot در این فیلم به خوبی فیلم مستقل خودش ظاهر نشده است. چیزی از داستان کلی فیلم یادمان میاد؟ نه واقعا، چند نفر بودند که به جنگ با کسی رفتند که می‌خواست دنیا را در اختیار خود بگیرد. این فیلم که قرار بود برای دی‌سی فیلم موفقی از آب در آید، به فیلمی کاملا فراموش‌شدنی تبدیل شد.

۱۹- Batman: The Killing Joke ۲۰۱۶

اقتباس انیمیشنی از کمیک آلن مور Alan Moore به خاطر صحنه‌ای که در آن بت‌من و باربارا گوردون Barbara Gordon حضورداشتند حواشی زیادی ایجاد کرد. این قضیه با توجه به اینکه این حضور تفاوت‌هایی که با کمیک اصلی دارد، سردرگمی‌ایی ایجاد کرد. در کل فیلم آن‌قدر قوی نیست که بتواند به خوبی به تمام داستان‌‌های حاشیه‌‌ای بپردازد، در نتیجه در نهایت شما را کاملا معذب می‌کند.

۱۸- Batman Forever ۱۹۹۵

اولین بت‌من بعد از تیم‌برتون Tim Burton نشانه‌هایی از یک فاجعه را درون خود دارد. نیکول کیدمن Nicole Kidmanنقشی فریبنده‌ی کم‌نظیری خود می‌درخشد و جیم کری Jim Carrey نیز در نقش ریدلر Riddler ایفای نقش قابل قبولی ارائه داده است. هرچه در مورد بازی تامی لی جونز Tommy Lee Jones کمتر گفته شود، بهتر است. این فیلم به طور قطع قدمی در مسیر اشتباه برای این مجموعه فیلم بود، با این حال به بدی فیلم‌هایی که بعد از این فیلم ساخته شدند، نبود.

۱۷- Man of Steel ۲۰۱۳

نارحت‌کننده‌ترین نکته‌ در مورد این فیلم این است که به خوبی آهنگش نبود و در حقیقت این آهنگ را حیف کرد. هانس زیمر Hans Zimmer از آهنگ ساخته‌ی جان ویلیامز John Williams که درست به همین اندازه قوی بوده و برای فیلم‌های کریستوفر ریو ساخته شده بود فاصله گرفته و درکی تاریک‌تر، شرافت‌مندانه و شجاعانه از سوپرمن به ما داد. متاسفانه «مرد پولادین» به جز بخش‌‌هایی، نمی‌تواند داستانی در خور شخصیت‌هایش ارائه کند.

۱۶- V for Vendetta ۲۰۰۵

پس از سروصدای «ماتریکس» The Matrix، لانا Lana و لیلی واچوفسکی Lilly Wachowski آن‌چنان محبوب بودند که با این که فقط تهیه‌کنندگی و نوشتن فیلم‌نامه‌ی «وی مثل وندتا» را بر عهده داشتند اما بسیاری تصور می‌کردند که کارگردان آن نیز هستند و جیمز مک‌تیگو James McTeigue نامی مستعار است. مک‌تیگو دستیار کارگردان فیلم‌های ماتریکس، اولین فیلم بلندش را اقتباسی از کمیک آلن مور/ دیوید لوید David Lloyd ساخت. شکی نیست که فیلم لحنی خاص و انقلابی داشته و بازی‌های آن نیز قابل‌تأمل هستند. با این حال فیلم به طور کلی بسیار کسل‌کننده است.

۱۵- Aquaman ۲۰۱۸

از آنجایی که «آکوامن» کمی هیجانی است، چیزی که «بت‌من مقابل سوپرمن» و «لیگ عدالت» از آن بی‌بهره بودند، به این فیلم زیادی اهمیت داده شد: منتقدین و مخاطبان آنقدر از اینکه مجبور به تحمل یک فیلم حوصله‌سربر دیگر نبودند خوشحال شدند که به راحتی این ماجراجویی زیرآب مسخره را پذیرفتند.«آکوامن» بدون این که حرفی برای گفتن داشته باشد زیادی محبوب شد. جایگاه بالای فیلم در این لیست نشان می‌دهد که دی‌سی فیلم‌های به مراتب بدتری از این فیلم را در کارنامه‌ی خود دارد.

۱۴- Shazam! ۲۰۱۹

برای دنیای سینمایی دی‌سی جای تأسف دارد که این فیلم سطحی دوست‌داشتنی یکی از بهترین فیلم‌های جدیدترین مجموعه‌هایش است، حتی با اینکه فیلم فوق‌العاده‌ای هم نیست. زکری لی‌وای Zachary Levi در نقش ابرقهرمان بزرگ‌سالی جلوی دوربین رفته است که نوجوانی به نام بیلی Billy (اشر انجل Asher Angel) با بر زبان آوردن کلمه‌ی “شزم!” تبدیل به او می‌شود. با اینکه پایان فیلم در استفاده از جلوه‌‌های ویژه زیاده‌روی کرده است، دیوید اف. سندبرگ David F. Sandberg به عنوان قسمت اول فیلم قابل قبولی را ارائه کرده است. امیدواریم قسمت دوم «شزم!» جسارت بیشتری داشته باشد.

۱۳- Return of Swamp Thing۱۹۸۹ و ۱۲- Swamp Thing ۱۹۸۲

با اینکه می‌‌دانیم قرار دادن این دو فیلم در یک جایگاه تقلب به حساب می‌آید، اما در هر صورت هر دوی این‌ها فیلم‌های سوامپ تینگ Swamp Thing بوده و هر دو به یک اندازه خوب هستند. فیلم اول به نسبت ساده‌تر است. این فیلم به کارگردانی وس کریون Wes Craven داستان مرد خوبی است که به یک هیولا تبدیل شده و تلاش می‌کند از دانشمند شیطانی که این کار را با او کرده است انتقام بگیرد. دنباله‌ی فیلم اما بیشتر به یک کمدی شباهت دارد. با اینکه این دو فیلم کیفیت مشابهی دارند، اما به طور کلی خیلی خوب از آب در نیامده‌اند.

۱۱- Superman Returns ۲۰۰۶

اگر «سوپرمن۳» و «سوپرمن ۴» ساخته نمی‌شدند چه می‌شد؟ اگر فیلم جدیدی را می‌ساختیم که درست بعد از اتفاقات «سوپرمن ۲» روایت می‌شد، چه می‌شد؟ «بازگشت سوپرمن» با این فرض و با حال و هوایی مشابه با دو فیلم نخستین سوپرمن ساخته شده است. این فیلم همانند خودآزاری است که به ما یادآوری می‌کند، از دوره‌ای که فیلم‌های اصلی سوپرمن در آن ساخته شدند زمان زیادی می‌گذرد. «بازگشت سوپرمن» با این که با کارهای اول ریو قابل مقایسه نیست، اما تلاشی قابل تأمل به شمار می‌آید.

۱۰- Watchmen ۲۰۰۹

اصرار زک اسنایدر Zack Snyder برای اینکه «نگهبانان‌» اش به کتاب اصلی تا این حد وفادار باشد کاملا عجیب بود. البته با در نظر گرفتن اینکه اسنایدر بعد از فاصله گرفتن از کتاب‌های اصلی چه افتضاحی به بار آورد، شاید وفادار ماندن به کتاب تصمیم بهتری بوده است. فیلم با اینکه حال و هوای آخرالزمانی کتاب گرافیکی را ندارد، اما باز هم کاملا سرگرم‌کننده است. «نگهبانان‌» با اینکه کاملا موفق از آب درنیامده است، اما یکی از بهترین کارهای اسنایدر به حساب می‌آید.

۹- Batman: Mask of the Phantasm ۱۹۹۳

همه‌ی کسانی که در مورد این فیلم صحبت می‌کنند تصور می‌کنند اولین کسی هستند که عقیده دارند مارک همیل Mark Hamill بهترین جوکر است. با این که ما تا این حد به این عبارت اعتقاد نداریم، اما قبول داریم که همیل در «نقاب شبح» بی‌نظیر ظاهر شده است. این فیلم نسخه‌ی سینمایی مجموعه‌ی انیمشنی محبوبی است که در اوایل دهه‌ی ۹۰ پخش می‌شد. «نقاب شبح» درست به اندازه‌ی مجموعه‌ی تلویزیونی هم برای کودکان و هم برای بزرگ‌سالان جذابیت دارد. این فیلم کاملا هوشمندانه نوشته شده و نسبت به چیزهایی که شوالیه‌ی تاریکی را به شخصیتی ماندگار تبدیل کرده است وفادار مانده است.

۸- The Dark Knight Rises ۲۰۱۲

دو فیلم بت‌من اول کریستوفر نولان آن‌چنان بی‌نظیر بودند، که اینکه فیلم سوم هم به خوبی آن‌ها از آب درآید محال بوده است. داستان فیلم کمی معمولی است، با این حال باز هم یکی از بهترین‌های فیلم‌سازی به شمار می‌رود: صحنه‌ای که بمب‌ها در شهر گاتم Gotham منفجر می‌شوند، به‌یادماندنی‌تر و ترسناک‌تر از هر چیزی در این مجموعه به شمار می‌روند. با این که نولان این سه‌گانه را بدون نقص به پایان نرسانده است، اما این به این معنا نیست که «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد» فیلم موفقی نباشد.

۷- Batman۱۹۸۹

تیم‌ برتون در توصیف شخصیت‌های شاهکار سینمایی‌اش که خواستگاه فیلم‌های ابرقهرمانی مدرن شد، گفته است: “این جوکر است که تمام توجه‌‌ها را معطوف خود می‌کند. بت‌من دوست دارد در سایه باقی بماند.” این فیلم پر از تاریکی، طراحی تولید واضح و شخصیت‌های مودی است. با این حال دیدگاه برتون در مورد آوردن یک کتاب کمیک بر روی پرده، هنوز هم تماشایی است. فیلم‌های دی‌‌سی که بالاتر از این فیلم قرار دارند، خود را مدیون «بت‌من» هستند که جرئت رویا کردن را به خود داد.

۶- Batman Returns ۱۹۹۲

این فیلم آخرین فیلم بت‌من به کارگردانی تیم‌برتون است. فیلم بی‌نهایت عجیب بوده و حتی گاهی اصلا تماشایی نیست، و این درست مخالف چیزی است که برادران وارنر از دنباله‌ی یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌ها آن‌ زمان انتظار داشتند. با این حال در سرتاسر فیلم می‌توان جادوی آثار برتون را به چشم دید. با اینکه به «بت‌من» بیشتر توجه شده است، اما «بت‌من برمی‌گردد» بیشتر در یادها مانده‌ است.

۵- Wonder Woman ۲۰۱۷

مارول در خیلی از زمینه‌های از دی‌سی پیشی گرفته است، اما برادران وارنر همیشه می‌توانند این عنوان را برای خود نگه دارد:” این کمپانی اولین فیلم این دوره‌ی ابرقهرمانی مدرن با یک قهرمان زن و به کارگردانی یک زن را بر روی پرده برده است. با این حال این توصیفات برای فیلمی که گل گدوت را تبدیل به یک سوپراستار کرد،کم است. گدوت علاوه بر بازی بی‌نظیر، به طرز زیبایی طنز را نیز وارد این شخصیت کرد.

۴- Superman ۱۹۷۸

بعدها کریستوفر ریو در توصیف چگونگی بازی این نقش گفت:” سوپرمن ماهی بزرگی در یک دریاچه‌ی کوچک است. او فقط به این دلیل بر روی زمین سوپرمن است که در منظومه‌ی اشتباهی قرار گرفته است. اگر در کریپتون Krypton زندگی می‌کرد، ممکن بود یک آدم معمولی باشد- چیز خاصی در مورد او وجود ندارد. این به من اجازه داد این شخصیت را به راحتی جلوی دوربین ببرم.”«سوپرمن» با فروتنی خاصی فیلم‌برداری شده است و برداشتی که ریو از سوپرمن داشته است کمک زیادی به موفقیت این فیلم کرده است.

۳- Batman Begins ۲۰۰۵

این فیلم همان جایی بود که نولان همه را متوجه تفاوت خودش کرد. «بت‌من آغاز می‌کند» شوالیه‌ی تاریکی را از سطل زباله‌ی تاریخ سینما بیرون کشید، حافظه‌ی مردم را از کارهای جوئل شوماخر Joel Schumacher پاک کرد و بر روی دیدگاه تاریکی که فیلم‌‌های تیم برتون پیش از این به آن اشاره کرده بودند، بیشتر تمرکز کرد. البته این فقط شروع کار نولان بود.

۲- Superman II ۱۹۸۰

این فیلم که در ابتدا قرار بود همزمان با قسمت اول آن فیلم‌برداری شود، مشکلات داخلی زیادی داشت. این مشکلات منجر به برکناری ریچارد دانر Richard Donner از این پروژه شدند. بعد از او ریچارد لستر Richard Lester پروژه را در دست گرفت، او هم‌چنین مجبور شد همه چیز را دوباره از اول فیلم‌برداری کند. به طرز عجیبی در «سوپرمن۲» اثری از این مشکلات به چشم نمی‌خورد. «سوپرمن۲» از قسمت قبلی‌اش هیجان‌‌انگیزتر و در عین‌حال تاثیرگذارتر و عاشقانه‌تر است.

۱- The Dark Knight ۲۰۰۸

کریستوفر نولان که با «بت‌من آغاز می‌کند» انتظارها را بالا برده بود، با این فیلم کار را تمام کرد. هیث لجر Heath Ledger در این فیلم بهترین جوکر تاریخ سینما را به تصویر کشید، جوکری پیچیده و در نتیجه کاملا ترسناک. «شوالیه‌ی تاریکی» به فیلم‌‌های کمیک معنای تازه‌ای بخشید، به طوری که که آن‌ها را از سرگرمی‌هایی یک‌بار‌مصرف فراتر برد.
دی‌سی نتوانست به راحتی از زیر سایه‌ی موفقیت «شوالیه‌‌ی تاریکی» بیرون آید. با این حال هیچ‌وقت هیچ فیلم ابرقهرمانی دیگری نتوانست به پای این فیلم برسد.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی تیم گیرسون Tim Grierson و ویل لیتچWill Leitch در سایت vulture.com است.