بیل موری در فیلم‌هایی مثل پادوی گلف Caddyshack، روز گراندهاگ Groundhog Day و گمشده در ترجمه Lost In Translation بهترین نقش‌آفرینی‌های خودش را به نمایش گذاشته است. نقش فلیکس در جدیدترین اثر کمدی‌اش شخصیت آرامی دارد و به جمع نقش‌آفرینی‌های عالی او در کنار دیگر فیلم‌هایش اضافه شده است.
موری در روی صخره‌ها On The Rocks اثر جدید و بی‌نظیر سوفیا کوپولا، نقش یک مرد نیویورکی فرهیخته و دلال هنری را بازی می‌کند. آخرین همکاری این دو هنرمند به سال ۲۰۰۳ و فیلم روایت‌گونه گمشده در ترجمه Lost In Translation برمی‌گردد. موری با این فیلم تقریبا هر بیننده‌ای را مشتاق و دلتنگ نیویورک می‌کند که به شب‌زنده‌داری‌هایش معروف است.
فیلم احساسی، جالب و زیرکانه کوپولا لایق توجه است. لورا (رشیدا جونر) و پدرش فلیکس شب جنجالی را با یکدیگر می‌گذرانند. دختر ساده فلیکس به همسرش دین (مارلون وینز) مشکوک شده و حدس می‌زند او با شریک کاری جدیدش در حال خیانت کردن است.
چند روز قبل، فلیکس دین را دنبال کرده و او را در رستوران و سپس در یک مرکز خرید دیده است. او کاملا مشکوک است. لورا و پدرش امیدوار هستند بتوانند خیلی زود مچ دین را بگیرند. فلیکس که خودش هم زیاد با خانم‌ها می‌پرد معتقد است که همه مردها مثل هم هستند: «این رفتار در طبیعت مردها وجود دارد. مردها مجبور به مبارزه و ادامه دادن نسل‌شان هستند». موری با روش خاصی که دارد این اظهارات را طوری بیان می‌کند که باعث می‌شود بسیاری از مردها یک سیلی جانانه بخورند.
وقتی موری بدون جنجال درباره نقاشی دکونینگ، بونوبوها یا اینکه چرا هتل پلازا یک انتخاب عالی برای کارهای پنهانی است صحبت می‌کند، تمام جمله‌های کوپولا مثل یک سخنرانی تد (TED Talk) با رقت و قباحت خاصی شروع به درخشیدن می‌کنند. همچنین موری موفق شده رابطه پدر و دختری ظریف، شیرین و باورپذیری را در کنار جونز ایجاد کند. جونز در نقش لورا یکی دیگر از دلایل دوست داشتنی بودن این فیلم است.
لورا به همراه دو دختر و همسرش در سوهو زندگی می‌کند و سعی دارد یک رمان بنویسد. او که دخترها را به مدرسه می‌برد و مجبور است به حرفهای آنها گوش دهد، به نوعی در پیچ مشابهی با روز گراندهاگ Groundhog Day گیر افتاده است.
خارج از شخصیت کلاسیک نیویورکی موری در این فیلم، زندگی خانگی لورا یکی از بهترین نوشته‌های کوپولا محسوب می‌شود. او یک شخصیت کمدی موقعیت کلافه یا یک فرد حرفهای بی‌ادب نیست. لورا همیشه با کیف مخصوصش خرید می‌کند و به پرستار بچه اطمینان دارد. ناامیدی مهارشده جونز برای خیلی از تماشاچی‌ها آشنا خواهد بود.
اما این موری است که به گنجینه مدرن فیلم‌های نیویورکی تبدیل شده است. می‌توان شخصیت فلیکس را در کنار شخصیت جی. جی. هانسکر (با بازی برت لنکستر در فیلم بوی خوش موفقیت Sweet Smell of Success)، آرتور باخ (با بازی دادلی مور در فیلم آرتور Arthur) و ادیسون دوویت (با بازی جرج سندرز در فیلم همه چیز درباره ایو All About Eve) قرار داد.
این مقاله برگرفته از نوشته جانی اولکسینسکی در سایت nypost.com است.
نظر سایر منتقدان درباره این فیلم چیست؟
آلونسو دورالد | The Wrap
جونز و موری (که پیش از این در A Very Murray Christmas ساخته دیگر کوپولا نیز همکاری داشتند) به نوعی ارتباط بی‌دردسر و راحت رسیده‌اند. جونز به سادگی اجازه نمی‌دهد که موری تمام توجه تماشاچی را به خود جلب کند و همین موضوع رابطه میان آنها را جذاب‌تر کرده است.
لیندزی باهر | Associated Press
روی صخره‌ها On The Rocks تقریبا نسبت به دیگر فیلم‌های کوپولا قراردادی‌تر و موقرتر است، اما در عین حال سرگرم‌کنندگی و عمق کمتری نسبت به آنها دارد.
پیتر تراورس | ABC
باید از موری و رشیدا جونز به خاطر مهارت‌شان در کارهای ظریف طنز و دراماتیک تشکر کنیم که یک رابطه پدر و دختری را شکل داده‌اند و به دنبال خیانت میان نسل‌ها هستند. سوفیا کوپولا کارگردان موفق شده یک پیش‌فرض مبهم را به چیزی خنده‌دار، تأثیرگذار و حیاتی تبدیل کند.
ریچارد روپر | Chicago Suntimes
جونز و موری کنار هم فوق‌العاده هستند و بسیاری از صحنه‌های خوب روی صخره‌ها On The Rocks زمانی رخ داده که تنها این دو نفر در صحنه حضور دارند و یک شمشیربازی کلامی را شکل می‌دهند.
