ورود چهرههای نسل جدید بازیگری به سینمای ایران، تا حد زیادی غیرقابلپیشبینی بود. درحالیکه محمدرضا گلزار چهره سینمای تجاری بود و بهرام رادان و محمدرضا فروتن، بیشتر روی سینمای جدیتر تمرکز داشتند، ورود این بازیگران جدید، با ویژگیهایی که هیچ شباهتی به ستارههای قبل از خود نداشتند، عجیب و غیرعادی بود. به همین دلیل هم در شروع فعالیتشان کمتر کسی فکر میکرد که بهزودی جای ستارههای قبلی را بگیرند و خودشان را مطرح کنند.
امیر جدیدی بیشک یکی از این ستارههاست. حضور او در سینما محصول یک آشنایی اتفاقی بود و کسی فکر نمیکرد، این جوان آمده باشد که بماند. بههرحال او نه مثل گلزار و رادان چشم روشن بود و نه مثل فروتن با یک شخصیت متفاوت و یک بازی بیرونی چشمگیر کارش را آغاز کرده بود.
امیر جدیدی، سال 89 با آفریقا ساخته هومن سیدی وارد سینما شد. جدیدی مربی تنیس سیدی بود و بعد از پیشنهاد او موافقت میکند در این فیلم بازی کند. بااینکه آفریقا خوب دیده میشود اما کسی فکر نمیکرد چهره ناشناختهای که در مقابل شهاب حسینی ظاهرشده بود، روزی تبدیل به یکی از مهمترین ستارههای سینمای ایران شود. آنقدر که حالا ستاره اصلی یکی از مهمترین پروژههای سینمای ایران است و قرار است در قهرمان اصغر فرهادی ظاهر شود.
جدیدی در یک دههای که از فعالیتش میگذرد، ثابت کرده است که یک بازیگر جدی است. نسبت به نقشش تعهد دارد و بسیار عاقلانه انتخاب میکند. او نه بیننده را با انتخابهای پشت سر هم و تکراری دلزده میکند و نه با گزیده کاری به حاشیه میرود. فیلمهایی را انتخاب میکند که ابعاد مختلف تواناییاش را نشان بدهد و با جسارت و هوشمندی نقشهای پردردسر را برمیگزیند. آنقدر حرفهای کار میکند و یاد میگیرد که به تئاتر میرسد و برای نمایش «شاهماهی» تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد را تصاحب میکند و کنار سیمرغ بلورینش میگذارد.
به مناسبت تولد سیوششسالگی امیر جدیدی نگاهی میاندازیم به بهترین نقشآفرینیهای او در یک دهه فعالیت سینمایی.
همچنین بخوانید:
این آقای نازنین – مروری بر بهترین نقش آفرینی های رضا کیانیان
1- سیزده – هومن سیدی
امیر جدیدی بعد از «آفریقا» در «سیزده» همکاری موفقش با سیدی را تکرار میکند. این بار نقش بیشتری دارد و فرصت خوبی در اختیارش است تا تواناییاش را نشان بدهد. او در نقش جوانی که عشقی پنهان به قهرمان عاصی زن فیلم دارد بهخوبی میتواند یک بازی چندبعدی و پیچیده ارائه کند. حسادت، شیطنت و منطق بهخوبی در تاروپود کاراکتر آرش تنیده شده است و به بازی متناسب و بهاندازه جدیدی میرسد. اما آنچه بیش از هر چیزی بازی جدیدی را برجسته میکند راحتیاش مقابل دوربین است. او مثل یک بازیگر حرفهای به زبان بدنش مسلط است و در مقابل دیگر بازیگران بازی راحت و روانی ارائه میدهد.
«سیزده» در آغاز مسیر بازیگری جدیدی، دیپلم افتخار جشنواره فجر را برایش به ارمغان میآورد.
2- من – سهیل بیرقی
کاراکتر آریا در «من» نشاندهنده جسارت محض جدیدی است. او زمانی که در این فیلم ظاهر میشود هنوز در ابتدای راه است. اما شمایلش را به هم میریزد و در نقشی بسیار متفاوت ظاهر میشود. دیالوگهای پینگپنگی او با لیلا حاتمی و هویتی که به کاراکتر یک خواننده زیرزمینی میدهد، جدیدی را به یک بازیگر جدی در سینما تبدیل میکند. بازهم جدیدی در مقابل دوربین بهشدت راحت است و به رابطه خوبی با بازیگر مقابلش میرسد. جدیدی در این نقش نسبت به کاراکترش کاملاً آگاه است و همه جزئیاتی که دربازیاش ارائه میدهد، این کاراکتر را دوستداشتنی و قابلباور میکند.
امیر جدیدی برای بازی در «من» نامزد سیمرغ بلورین جشنواره فجر میشود و نشان میدهد که بازیگر مهمی است که با هر نقشش میتواند به لیست کاندیدها راه یابد.
3- اژدها وارد میشود – مانی حقیقی
کاراکتر بابک در «اژدها وارد میشود» یکی از مهمترین نقشهای کارنامه بازیگری امیر جدیدی است. او برای اولین بار نقش اول یک درام پرحادثه را به عهده میگیرد و بهخوبی از پس آن برمیآید. جدیدی کاریزمای خاصی از خود به نمایش میگذارد که کاراکتر بابک حفیظی را در نظر بیننده برجسته میکند و در خاطرش ثبت میکند. او بهخوبی با درام روایت همراه میشود و موقعیت ویژه و عجیب کاراکترش را میآفریند. بهعلاوه جدیدی که در بیشتر کارهایش در ظاهر یک جوان مدرن و امروزی ظاهرشده است در «اژدها وارد میشود» میتواند این نشانهها را از بازیاش حذف کند و به مختصات تاریخی مناسب نقشش برسد.
4- هت تریک – رامتین لوافی
«هت تریک» فرصتی است تا جدیدی ابعاد یک بازی احساسی را تجربه کند. کاراکتر فرزاد در «هت تریک» با تکیهبر احساساتش شناخته میشود. او بلاهتی دوستداشتنی دارد اما به دام لودهگری نمیافتد تا لحن طنز کاراکترش را منتقل کند. انتخابهای فرزاد، او را در مقابل دوستان و همسرش قرار میدهد و احساسات گرایی بیشازحدش او را به دردسر میاندازد. بازی جدیدی است که از این کاراکتر شمایلی میسازد که بیننده باوجود همه شکستها و حماقتهایش او را دوست دارد و سرنوشتش را تا انتها دنبال میکند.
5- عرق سرد – سهیل بیرقی
امیر جدیدی بعد از «من» در اثر متفاوت و جنجالی سهیلی بیرقی حاضر میشود. او در نقش یاسر، مجری مؤمن و دستبهعصای برنامههای ورزشی که در مقابل موفقیت حرفهای همسرش ایستاده است ظاهر میشود. کاراکتر یاسر، یک کاراکتر خاکستری است که روی لبه خطرناک تبدیلشدن به یک شخصیت منفور حرکت میکند. بااینحال، جدیدی بهخوبی میتواند ابعاد رابطه عاطفی یاسر و همسرش را نشان دهد و موضع او را توجیه کند. به همین دلیل هم هست که بازنمایی او از این کاراکتر هم بهشدت به واقعیت نزدیک است و هم شمایلی انسانی و قابل هم ذات پنداری در خود دارد.
6- تنگه ابوقریب – بهرام توکلی
شاید باید کاراکتر حسن در «تنگه ابوقریب» را شاه نقش کارنامه کاری امیر جدیدی دانست. کاراکتر حسن در ظاهر ساده است و چالشی در اختیار جدیدی نمیگذارد. اما حقیقت این است که او یک کاراکتر پیچیده و جذاب است که به لطف جدیدی روی پرده زنده میشود. حسن شوخطبع و جسور است و در میان بقیه دوستانش، شخصیتی متفاوت دارد. حضور او در روایت، یکی از مهمترین جذابیتهای «تنگه ابوقریب» است و جدیدی همبار دیگر با یک بازی بهاندازه خودش را به رخ میکشد. او نهتنها سعی نمیکند که در میان گروه بازیگران فیلم، توجه را به خودش جلب کند که بهخوبی در این تیم مینشیند و بازیاش را با دیگران هماهنگ میکند. همین حضور بهاندازه هم هست که او را به سیمرغ بلورین جشنواره میرساند.
7- روز صفر – سعید ملکان
همکاری با سعید ملکان و بهرام توکلی امیر جدیدی در «روز صفر» ادامه پیدا می کند. یک درام سیاسی پرالتهاب که به ماجرای دستگیری عبدالمالک ریگی میپردازد. جدیدی در این فیلم در نقش مأمور وزارت اطلاعات بازی شگفتانگیزی را ارائه میدهد. او هم از عهده جنبه اکشن نقش برمیآید، هم لایههای عاطفی نقشش را بهخوبی نشان میدهد. چالش اصلی جدیدی در «روز صفر» به ماهیت نقشش برمیگردد. بازنمایی یک مأمور اطلاعاتی آنگونه که خط قرمزهای را زیر پا نگذارد و درعینحال بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند، کار راحتی نیست. جدیدی میتواند باوجود وجهه اکشن نقش و شمایل قهرمان گونهاش، به تصویری واقعی دربازیاش برسد و این ویژگیهای بازی اوست که بار دیگر نامزدی سیمرغ را برایش به همراه میآورد.