مجله نماوا: باورش سخت است، اما نزدیک به دو دهه از حضور ترانه علیدوستی در سینمای ایران می‌گذرد.
کشف مشترک امین تارخ و رسول صدرعاملی، کارنامه‌اش را با یک شاه نقش و فیلمی جریان‌ساز آغاز کرد: ترانه پرنیانِ «من ترانه ۱۵ سال دارم».
فیلم در جشنواره‌ی فجر آن سال درخشید و علیدوستی برای نخستین تجربه‌ی بازیگری‌اش سیمرغ گرفت، موفقیت‌های اثر به مرزهای ایران محدود نشد و فیلم صدرعاملی توانست جشنواره‌ی فیلم لوکارنو را هم دست پر ترک کند.
علیدوستی برای فرار از تکرار خودش دو سال در خانه نشست و منتظر نقش دل‌خواه‌ش ماند. انتظاری که به هم‌کاری با اصغر فرهادی در «شهر زیبا» انجامید؛ حضور در «چهارشنبه‌سوری»، «درباره‌‌ی الی» و «فروشنده» باعث شده که در میان بازیگران او بیش‌ترین بازی را در مقابل دوربین اصغر فرهادی داشته باشد.
ترانه علیدوستی دو بازی ماندگار کارنامه‌اش را مقابل دوربین مانی حقیقی ثبت کرده؛ مینای «کنعان» و لیلای «پذیرایی ساده» هر کدام سهمی جدی در حافظه‌ی بصری علاقه‌‌مندان سینمای ایران دارند. این زوج هنری، چندی قبل در جدیدترین هم‌کاری‌شان به‌عنوان بازیگر-کارگردان، «تفریق» را جلوی دوربین بردند.
در نظرسنجی مجله‌ی صنعت سینما، علیدوستی به‌عنوان بازیگر زن دهه‌ی هشتاد انتخاب شد. از دیگر آثار شاخص او که در وبسایت یا اپلیکیشن نماوا موجود است می‌توان به «آسمان زرد کم عمق»، «انتهای خیابان هشتم»، «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» و «استراحت مطلق» اشاره کرد.
متن: عرفان شفیع‌پور
ترجمه: محمد تقوی
گفتار: گل‌بو فیوضی
تدوین: حسین اکبری
