مجله نماوا: شاید هر مخاطبی تصویر او را ببیند بی‌اختیار یا شمایل «ناخدا خورشید» برایش تداعی شود و یا مالک اشتر سریال «امام علی(ع)» و یا حشمت فردوس مجموعه تلویزیونی «ستایش». اما بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران انبوهی از نقش‌های ماندگار در کارنامه‌اش دارد و برای پی بردن به قدرت بازیگری‌اش باید یکبار دیگر «کشتی آنجلیکا»، «پرده آخر»، «آدم‌برفی»، «اعتراض» و «سگ‌کشی» را دید.
حالا داریوش ارجمند در سال‌های پایانی دهه هفتم از زندگی‌اش ایفاگر نقشی شده است که شبیه آنرا فراوان در کوچه و بازار و جامعه دیده‌ایم. حاجی بازاری پولدار و پرنفوذی که درست سر بزنگاه روی دیگر از چهره او نمایان می‌شود و همین موضوع کاراکتری که او در «روز بلوا» ایفاگر آن بوده را تبدیل به نخ تسبیح فیلم بهروز شعیبی کرده است.
ارجمند با همان شمایل آشنای یک پیرمرد پولدار پرنفوذ در «روز بلوا» ایفای نقش کرده است، اتفاقی که قبلا با تیپ‌سازی در «ستایش» و «یاور» هم تجربه کرده بوده و دیالوگ‌هایش تبدیل به تیکه کلام در جامعه شده بود، اما تفاوت بزرگ کاراکتر حاج آقا امیری «روز بلوا» با نمونه‌های دیگر همین است که ارجمند این بار قرار نیست تبدیل به تیپ شود. او نقشی را قرار است بازی کند که تا پایان مخاطب او را باور کند و درست در جایی که مخاطب انتظارش را ندارد آن روی سکه را به نمایش می‌گذارد. همین بدون نوسان بودن کاراکتر حاج آقا امیری این نقش را تبدیل به نخ تسبیح «روز بلوا» کرده است که با قدرت بازیگری ارجمند تا پایان مخاطب را همراه خود می‌کند.
