مجله نماوا، محمدجواد فراهانی
امروزه به‌واسطه تنوع بالای محصولات صوتی و تصویری و هم‌چنین تغییر شکلی که پلتفرم‌ها در ارائه آثار نمایشی به وجود آورده‌اند مخاطب در معرض انتخاب‌های گسترده قرار گرفته است. طبیعی است که او زمان کافی برای تماشای تمام آثار منتشر شده را ندارد و باید با توجه به سلیقه‌اش در میان آن‌ها دست به انتخاب بزند.
فارغ از بحث آثار متعدد انتشار یافته مسئله دیگر بحث زمان است. در میان مخاطبینِ عصر جدید کمتر کسی است که به تماشای یک فیلم یا سریال ننشیند. در این میان یکی از مسائلی که باعث می‌شود شخص کمتر به تماشای آثار روی بیاورد کمبود زمان است. فرد شاغل شاید در طول سال زمان اندکی برای تفریح داشته باشد و شاید ترجیح‌اش برای پرکردن این زمان استراحتِ آخر هفته یا وقت گذاشتن در کنار دوستان و اقوام باشد. پس اگر این تعطیلات طولانی‌تر شود احتمالا افراد پرمشغله نیز تماشای فیلم و سریال را در کنار سایر تفریحات‌شان در دستور کار خود قرار دهند.
بنابراین با توجه به موارد گفته شده و ضمن اهمیت این موضوع که مخاطبِ امروز به دنبال گلچین بهترین‌هاست در ادامه به معرفی آثار تماشایی در چهار بخش می‌پردازیم:
سریال ایرانی: «آکتور»
«آکتور» به تازگی یک جایزه مهم در جشنواره‌ای فرانسوی (جشنواره سریز مانیا) دریافت کرده و در ادامه‌ی همان فضای ذهنی نیما جاویدی و بازیگوشی‌های روایی اوست. جسارتی که جاویدی در این سریال به خرج داده جز تنوع چهره‌پردازیِ بازیگران اصلی به دفعات مکرر به واسطه نقش‌هایشان، پی گرفتن روایتی چندگانه است. چندگانه به آن معنا که داستان‌های مختلفی در «آکتور» وجود دارد که تمایز پیرنگ اصلی و فرعی را دشوار می‌کند. «آکتور» چندین قصه را روایت می‌کند و به مخاطب این آزادی را می‌دهد که با هر یک از این قصه‌ها همراه شود. هم‌چنین ایده‌های مطروحه در سریال مانند داستان مربوط به نازی و مریم به دلیل روشن نبودن برخی ابعاد اصلی‌شان برای مخاطب از جذابیت بالایی برخوردارند.
فیلم خارجی: «تصمیم جدایی»
فیلم جدید پارک چان ووک در آخرین جشنواره کن جایزه بهترین کارگردانی را گرفت اما بعد از آن نوار پیروزی‌هایش متوقف شد. خصوصا آکادمی اسکار که تصمیم گرفت به طور کلی ویژگی‌های فنی این فیلم را نادیده بگیرد و در عوض به فیلم دیگری از شرق آسیا بسیار بالاتر از شایستگی‌هایش توجه کند. در تصمیم به رفتن حتی اگر داستان را نپسندید و با روایت همراه نشوید، تدوین و فیلمبرداری نوآورانه آن، مسئله شایان توجهی است که در مجموع شما را از تماشای فیلم خرسند خواهد کرد.
فیلم ایرانی: «تومان»
«تومان» یکی از سه فیلم برتر سه سال اخیر سینمای ایران است که زمان نامناسب اکران و قرار گرفتن‌اش در لیست فیلم‌های هنر و تجربه امکان دیده شدن‌‌اش به طور گسترده را از مخاطب سلب کرد. آخرین فیلم فرشباف هم به روایت کلاسیک متعهد است و هم در شیوه داستان‌گویی بدعت‌گذاری‌هایی در خصوص زاویه اول شخص مفرد دارد. در میزانسن و کارگردانی نیز کلیت اثر طوری است که شما را در لحظات زیادی با حرکت دوربین، برداشت بلند و قاب‌های بدیع غافلگیر خواهد کرد.
انیمیشن: «گربه چکمه‌پوش ۲»
تماشای دنباله‌ها برای تعداد کثیری از مخاطبان سینما و تلویزیون جذاب است. علت استقبال روزافزون از سریال‌های در حال پخش شبکه‌های مختلف جهانی نیز همین است. مخاطب در بدو امر با تماشای قسمت اول یک سریال یا یک فیلم سینمایی گویی که وارد جهان کاراکترهای فیلم می‌شود علاقه دارد ادامه داستان این شخصیت‌ها را هم بداند. حال هنر فیلمساز و نویسنده این است که مخاطب‌اش را برای تماشای قسمت دوم منتظر نگه دارد و سپس بعد از نمایش قسمت دوم مخاطب را راضی کند. «گربه چکمه‌پوش ۲» چنین اثری است. قسمت دوم هم به لحاظ داستانی و هم کارگردانی قابل دفاع بوده و ادامه‌‌ای شایسته برای قسمت ابتدایی است. «گربه چکمه‌پوش ۲» فضای کلی قسمت اول را ادامه می‌دهد و درباره گربه‌ای است که باید با ترس از مرگ‌اش مواجه شود.
