با توجه به تنوعی که می‌توان در دنیای تلویزیون متصور شد، شگفت‌انگیز است که چقدر فیلم‌ها و سریال‌های آن شبیه یکدیگر هستند. وقتی اثر متفاوتی موفق می‌شود و می‌تواند جایگاه باثباتی برای خود باز کند، خیل مقلدان به سمت آن سرازیر می‌شوند و این جریان فرهنگی هم‌شکلی آثار تلویزیونی را ادامه می‌دهند. طولی نمی‌کشد که تمام المان‌های جدید و هیجان‌انگیز، تکراری و آشنا خواهند شد و دوباره به وضعیتی بر می‌گردیم که با آثار تلویزیونی شگفت‌زده نمی‌شویم، چه عالی باشد، چه خوب، چه بد، و چه معمولی.
سریال بتی Betty که از شبکه‌ی اچ‌بی‌او پخش می‌شود، بازآفرینی فیلم Skate Kitchen ساخته‌ی کریستال موزل در سال ۲۰۱۸ است که داستان آن با محوریت گروهی از دختران جوان اسکیت‌برد‌سوار در شهر نیویورک روایت می‌شود، این سریال از جمله آثار معمول که در شب‌های یکشنبه از این شبکه پخش می‌شود نیست؛ آن‌ها معمولا پروژه‌های گران و پرستاره‌ای هستند که ساخته شده‌اند تا برای شبکه پرستیژ بیاورند و جوایز امی را درو کنند، و شبکه‌های اجتماعی را به تسخیر خود درآورند.
بتی Betty هیچ ستاره‌ای ندارد. تعدادی بازیگر حرفه‌ای در آن حضور دارند و بخش قابل توجهی از گروه بازیگران در فیلم سال ۲۰۱۸ نقش‌آفرینی داشته‌اند، اما در این سریال نسخه‌هایی از شخصیت خودشان را بازی می‌کنند که بر اساس تجربیاتشان شکل گرفته است، و به اندازه‌ای در کارشان خوب هستند که از خود بپرسید آیا بازی می‌کنند یا خود واقعی‌شان هستند.
همچنین بخوانید:
نقد فصل اول سریال The Great – داستان پرهیاهوی به قدرت رسیدن کاترین در روسیه
این سریال که توسط موزل و لزلی ارفین برای تلویزیون توسعه داده شده است، داستان نسبتا کوچکی دارد و به اندازه‌ی کافی در آن تقابل‌های معمول در روابط انسانی به چشم می‌خورد که البته تاریک، خشونت‌بار، یا خارق‌العاده نیست. صحنه‌های برهنگی در آن وجود ندارد. مواد روان‌گردان در آن به کار رفته است که تا حدودی قانونی هستند، اما هیچ‌گونه مشکل اعتیادی و هیچ معتادی در آن به چشم نمی‌خورد. مضمون اصلی آن دوستی، خودآگاهی، هویت، برابری و آزادی است — به عبارتی این سریال درباره‌ی جوان بودن است. این سریال حس معصومیت با خود به همراه دارد که تماشای آن‌را لذت‌بخش و آرامش‌دهنده کرده است.
گروه در قسمت اول گرد هم جمع می‌شوند. کرت (با بازی نینا مورن) و جنی (با بازی آردیلا دده لاولیس) جداگانه در راه رفتن به سمت پارک اسکیت در بخش شرقی پایین — زیر پل منهتن که نمایی تماشایی دارد — هستند که در آن قرار اسکیت‌سواری دخترانه را هماهنگ کرده‌اند. تنها یک نفر می‌آید، هانی‌بر، که دوربینی با خود دارد که احتمالا همیشه همراهش است. کامیل (ریچل وینبرگ) با گروهی از پسران اسکیت‌سواری می‌کند؛ جستجوی او به دنبال کیفش با شروع بارش شدید باران و خالی شدن پارک متوقف می‌شود و به این ترتیب او با گروه آن‌ها آشنا می‌شود. آن‌ها در خلال جستجو با ایندیگو (با بازی آجانی راسل) که با فروک (با بازی رضا نادر) پرسه می‌زند آشنا می‌شوند، “تنها موادفروش خوبی که در تمام عمرتان خواهید دید.” ایندیگو هنوز اسکیت‌سواری نمی‌کند، اما به زور کرت به زودی شروع خواهد کرد.
نقطه قوت بتی Betty در لحظات اثرگذار داستانی نیست، بلکه بیشتر در لحظات وجودی است، و به دوره‌ای از زندگی می‌پردازد که در آن چیزهای کوچک ممکن است بی‌نهایت مهم به نظر بیایند و چیزهای بزرگ دورتر از آن که ذهن را درگیر خود کنند باشند، دوره‌ای که در آن زمان نامحدود است و فضا جایی برای اسکیت‌سواری است.
نیویورک بدون آن‌که نیاز به زیباسازی داشته باشد، زیبا به نظر می‌آید، مخصوصا توده‌های متراکم جمعیت که در این روزها منظره‌ی چشم‌نوازی است — بهشتی با دیوارنویسی‌های فراوان.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی رابرت لوید در وب‌سایت لس آنجلس تایمز بود.
حال به بررسی نظر سایر منتقدین می‌پردازیم:
رابرت دنیلز Robert Daniels | وب‌سایت راجر ابرت RogerEbert.com
بتی Betty سریال درام صادقانه و عمیقی درباره‌ی زندگی کردن و اسکیت‌سواری کردن آزادانه است. فیلم‌برداری نرم و روان روی پیاده‌رو‌ها، گروه بازیگرانی که نقش‌آفرینی فوق‌العاده‌ای با یکدیگر دارند، در کنار فیلم‌نامه‌ای قوی، تک تک دقایق این سریال را تماشایی کرده است.
کارولین فرامکه Caroline Framke | ورایتی Variety
کارگردان کریستال موزل و نویسنده لزلی افرین نه تنها زندگی‌های خود را با جزئیات بیشتری مورد واکاوی قرار می‌دهند، بلکه با ظرافت داستانی و بصری بالا که در این سریال ارائه کرده‌اند، فرو رفتن در دنیای بتی Betty را آسان‌تر و عمیق‌تر کرده‌اند. همه‌ی بازیگران به شکلی خوب هستند که در ابتدا درک و جذب بازی‌شان دشوار است؛ آن‌ها چنان بلافاصله و به راحتی در نقش خود فرو می‌روند که به نظر می‌آید این سریال بیشتر شبیه یک مستند است تا داستانی بر اساس فیلم‌نامه‌ی معین.
دیوید فیر David Fear | رولینگ استون Rolling Stone
بتی Betty به شما این امکان را می‌دهد که با کفش این زنان کمی راه بروید و اسکیت کنید، و با لمس کردن تجربه‌هایشان با خوب و بد و زشت زندگی‌هایشان آشناتر شوید. سرعت آهسته و روند راحت داستان و ساختار آن ممکن است برای همه جذاب نباشد، اما با این حال از همه برای تماشای آن دعوت می‌کنم.
